De 4 topfilms van de maand mei volgens Lieven Trio

Liedjes van Elvis Presley zal je niet horen in de nieuwe film van Sofia Coppola. Zijn erfgenamen vonden dat de King of Rock and Roll te negatief wordt afgeschilderd in deze biopic van Priscilla Presley, en gaven Coppola dus geen toestemming om zijn muziek te gebruiken. Maar die mis je eigenlijk geen moment: de film boeit mateloos met zijn portret van een toxische relatie waarin de machtsverhouding helemaal scheef zit. Al maakt Coppola er zeker geen afrekening van. ‘Priscilla’ is in de eerste plaats een gevoelige, zachtaardige duik in de beleving van een jong meisje dat stilaan vrouw wordt. Hoofdrolspeelster Cailee Spaeny (ook te zien in ‘Civil War’) toont zich een immense belofte, Jacob Elordi schippert mompelend tussen magnetisch en pathetisch in de rol van Elvis.

Zwaar tekortgedaan op de Oscars: het heerlijk zelfbewuste, meta-kitscherige ‘May December’. De Amerikaanse regisseur Todd Haynes, die eerder hoge ogen gooide met ‘Carol’ en ‘Far from Heaven’, zet je voortdurend op het verkeerde been in deze verfilming van de ophefmakende zaak-Mary Kay Letourneau. Julianne Moore speelt Gracie, een voormalige lerares die twee decennia geleden een minderjarige leerling verleidde, de gevangenis in vloog, en met hem trouwde. Het is een ongrijpbaar en manipulatief personage, dat stilaan de teugels kwijtraakt wanneer een ambitieuze actrice (gespeeld door Natalie Portman) binnendringt in haar gezin. Een vaak hilarische maar ook diep verontrustende studie van de kleine en grote leugens die de mens zichzelf wijsmaakt.

Oké, dit is geen film voor iedereen. Maar als je ervan houdt om verrast, verward en vooral gechoqueerd te worden, dan ben je bij ‘Beau is Afraid’ absoluut aan het juiste adres. Joaquin Phoenix is de grootste loser ter wereld in deze soms dolkomische maar altijd diep ongemakkelijke trip van een film. Regisseur Ari Aster gaf een hippe draai aan het horrorgenre met ‘Hereditary’ en ‘Midsommar’, en sleurt je nu mee in de Freudiaanse nachtmerrie van een seksueel geblokkeerde eenzaat die zijn monsterlijke mommy-issues probeert te verwerken terwijl hij een (anti)heldentocht onderneemt doorheen een apocalyptische, bedreigende wereld. Te gek voor woorden, en eindeloos fascinerend.

In de bioscoop is Luca Guadagnino’s ‘Challengers’ de meest gehypete film van het moment. Maar voor je daar naar gaat kijken, (her)bekijk je best even ‘Call Me By Your Name’, de romantische klassieker waarmee Guadagnino in 2017 Timothée Chalamet naar het sterrendom katapulteerde. Een film die om meerdere redenen onvergetelijk is. Door het oneigenlijke gebruik - of zeg gerust: misbruik - van een sappige perzik. Door de diep ontroerende muziek van Sufjan Stevens. Door de prachtige levensles die Michael Stuhlbarg zijn zoon Elio meegeeft. En door de heerlijk zonnige, bijna tastbare beelden waar Guadagnino een patent op heeft.